گاه یک سنجاقک به تو دل می بندد

و تو هر روز سحر می نشینی لب حوض

تا بیاید از راه

از خم پیچک نیلوفرها

روی موهای سرت بنشیند

یا که از قطره آب کف دستت بخورد

گاه یک سنجاقک ، همه معنی یک زندگی است ..

میدونی چرا میگن” دلت دریا باشه”

وقتی یه سنگو تو دریا میندازی

فقط برای چند ثانیه اونو متلاتم میکنه

وبرای همیشه محو میشه

ولی اون سنگ تا ابد ته دل دریا موندگاره

و سعی می کنم مثل دریا باشم

فراموش کنم سنگ که به دلم زدن

با اینکه سنگینی شونو برای همیشه روی سینه ام حس می کنم....





در خاطرات بی نهایت، بودن را بخاطر اور، در لحظه ی اکنون زندگی کن

خدا را لمس کن، به صدای قلبت گوش کن ، لبخند بزن،

((      تو هستی    ))

تنهایی بهتر است

خودتی خودت

حداقل روحت آسایش بیشتری دارد

نگرانی كمتری داری

و میتوانی برای خودت باشی

هیچ كس دیگر به با هم بودن های قدیم اعتقاد ندارد

همه میخواهند تو را از سر خود باز كنند

كاش كمی عوض میشدیم







آنکه اعتماد می‌کند...

 مهم نیست که به چه چیزی اعتماد می‌کند، همین اعتماد حاکی از معصومیت اوست.

 حتی اگر بدلیل اعتماد، فریب بخورد، مهم نیست،

 چون ارزش اعتماد بسیار فراتر از چنین فریبی است.

 می‌توانی همه چیز را از او بگیری، ولی اعتماد را هرگز

این روزها

بیشتر از هر زمانی

دوست دارم خودم باشم !!

دیگر نه حرص بدست آوردن را دارم

و نه هراس از دست دادن را .....

هرکس مرا میخواهد بخاطر خودم بخواهد

دلم هوای خودم را کرده است ...

همین...




 

آهسته بیا

چیزی هم ننویس

نظر هم نگذار

همان که بخوانی بس است

من به بی محلی آدمها عادت دارم







خدایا

ماهت رو به اتمام است و گناهانم رو به ازدیاد!!

در این ساعات پایان میهمانی

میهمان جامانده‌ات را با غفران و بخششت بنواز ....

به خودش زحمت نمیدهد یك نفر را كشف كند ،

زیبایی هایش را بیرون بکشد ،

تلخی هایش را صبر كند ...

آدمهای امروز،

دوستی های  كنسروی می خواهند !

یك كنسرو كه درش را بـاز كنند ؛

بعد ...یک نفر،

شیرین و مهربان،

از تویش بپرد بیرون !

و هی لبخند بزند

و بگوید :" حق بـا توست " ...











خداوندا....

به دل نگیر اگر گاهی

زبانم از شکرت باز می ایستد !!...

تقصیری ندارد...

قاصر است

کم می آورد در برابر بزرگی ات...

لکنت می گیرند واژه هایم در برابرت

در دلم اما همیشه

ذکر خیرت جاریست !!....

روزگاری خواهد رسید...

همچنان که در آغوش دیگری خفته ای...

به یاد من...

ستاره هارا خواهی شمرد تا آرام شوی!

دلت هوایم را خواهد کرد...

به یاد خواهی آورد با هم بودن هایمان را...

به یاد خواهی آورد خنده هایم را...

به یاد خواهی آورد اشک هایم را...

مطمئنم در آن لحظه در دلت میگویی: من تو را میخواهم!

می خندم!

دیگر تب هم ندارم

داغ هم نیستم

دیگر به یاد تو هم نیستم

سرد شده ام

سرد سرد

نمی دانم

شاید…

شاید دق کرده ام!

کسی چه می داند…

بی حسم کردی.... نسبت به تمام حس های دنیا...!

گاهی سکوت

یعنی اما … یعنی اگر …

یعنی هزار و یک دلیل که “دل” میترسد بلند بگوید …

بی خیال تمام هیاهوی اطراف

بر ساحل زندگی قدم می زنم

بی خیال فکر تو

دنیای خود را نقاشی می کنم

بی خیال تمام آنچه باید باشد

نگین عشق را بر انگشت خود می آویزم

بی خیال همه رفت ها

به داشته های خود دل می بندم

اما

بگذار قدم بزنم...

قدم هایی سرشار از احساس بر ساحل زندگی

این روزها...

غروب عشق برای من

حیات دوباره خورشید

در آنسوی آسمان بودن ها؛ بر ساحل زندگیست!

نسیم دریا بر لبانم می نشیند

با خود می اندیشم

گویا

عشق در همین حوالی ست...

و باز می گویم

شاید

تا غروب عشق

نیمروزی باقی ست...

   اگه فاصلـــه افتاده  

                       اگه من با خودم سردم

                                      تو کاری با دلم کردی

                                                       که فکــرشم نمی کردم

   چه آسون دل بریدی

                   از دلــی که پای تو گیــره

                                     که از این بدترم باشی

                                                      واسه تو نفسـش میره

    نمی ترسم اگه گاهــی دعــامون بــی اثــر می شه

                                         همیـشـه لحظۀ آخـــر خـــدا نزدیکتر می شه

    تو رو دستِ خودش دادم

                   که از حـالم خبــر داره

                                      که حتی از تو چشماشـو یه لحظه برنمی داره

   تو امـید مـنی امـا

                      داری از دسـت مـن مـیری

                                         با دسـتهای خودت داری

                                                           هـمه هسـتیمو میگیری

    دعـا کردم تو روبـازم

                   با چـشمی که نـخوابـیده

                                           مگه مـیذاره دلتـنگی

                                                               مـگه گـریه امـون مـیده

    مریـضـم کـرده تنـهایی

                              ببـین حـالم پریـشونه

                                          من اونقدر اشـک مـیریزم

                                                                      کـه برگردی به این خـونه

     حسـابش رفته از دسـتم

                           شبـایی رو کـه بـیدارم

                                                  شـاید از گـریه خوابـم بـرد

                                                                           درهـا رو باز مـیذارم

خیلی ممنون انقد آسون منو داغون کردی

                           واسه احساسی که داشتم دلمو خون کردی

تو که هیچ حسی به این قصه نداشتی واسه چی

                                        منو به محبت دو روزه مهمون کردی ؟ 

همه عالم می دونستن که بری میمیرم

                                           اما رفتی و همه عالمو حیرون کردی

خیلی ممنون واسه هرچی که آوردی به سرم

                        خیلی ممنون ولی من هیچ وقت ازت نمی گذرم !!


من حواسم به تو بود و تو دلت سر به هوا

                                        با همین سر به هواییت منو ویرون کردی

من که با نگاه شیرین تو فرهاد شدم

                                      مگه این کافی نبود که منو مجنون کردی؟

خیلی ممنون واسه هرچی که آوردی به سرم

                              خیلی ممنون ولی من هیچ وقت ازت نمی گذرم

برو اگه میخوای بری ،

دلت نسوزه واسه من !!

اینجوری که کلافه ای

بد تره خب ، دل رو بکن !!

بکن دل و از این همه خاطره های روی آب

فک کن ندیدی ما همو حتی یه بارم توی خواب

برو یه قطره هم گریه نداره چشم من !!

اشکاشو پشت پای تو ، میخواد بریزه دل بکن ..

من که نمی میرم ،اگه بخوای تو از اینجا بری

چون میدونستم که تو از اول راه مســـافری !!

شاید نفهمیدی که من بی اونکه تو چیزی بگی

سپردمت دست خــدا ، که بی خدافظی نری

غصه ی راهمو نخور ، شاید همینجا بمونم

شاید به مقصد رسیدم خودم فقط نمیدونم


راحت برو یه قطره هم گریه نداره چشم من

اشکاشو پشت پای تو ، میخواد بریزه دل بکن


شاید نفهمیدی که من     بی اونکه تو چیزی بگی

سپردمت دست خــدا ، که بی خدافظی نری

غصه ی راهمو نخور ، شاید همینجا بمونم

شاید به مقصد رسیدم خودم فقط نمیدونم !!

برام هیچ حسی شبیه تو نیست !           کنار تو درگیر آرامشم

همین از تمام جهان کافیه ..            همین که کنارت نفس میکشم

برام هیچ حسی شبیه تو نیست              تو پایان هر جستجوی منی

تماشای تو عین آرامشه  ..                تو زیباترین آرزوی منی

منو از این عذاب     رها نمیکنی             کنارمی به من     نگاه نمیکنی

تمام قلب تو به من نمیرسه                همینکه فکرمی   برای من بسه

از این عادت با تو بودن هنوز               ببین لحظه لحظم کنارت خوشه

همین عادت با تو بودن یه روز                  اگه بی تو باشم منو میکشه

یه وقتایی انقدر حالم بده                 که میپرسم از هر کسی حالتو

یه روزایی حس میکنم   پشت من                همه شهر     میگرده دنبال تو

چقدر خوبه که تو هستی چقدر خوبه تو رو دارم

                                چقدر خوبه که از چشمات میتونم شعر بردارم

تو که دلواپسم میشی همه دلواپسیم میره

                                  شاید این واسه تو زوده یا شاید واسه من دیره

واست زوده بفهمی من چرا آواره ی دردم

                                      واسم دیره از این خلوت به شهرعشق برگردم

واسم دیره پشیمون شم چه خوبه با تو شب گردی

                                   واست زوده بفهمی که چه کاری با خودت کردی

نه اینکه بی تو ممکن نیست             نه اینکه بی تو میمیرم

به قدری مسری حالت که دارم عشق میگیرم

                                        همه دلشورم از اینه که عشق اندازه ی حاله

تو جوری عاشقی کن که نفهمم عشق کوتاهه

چندتا عکس یادگاری                با یه بغضو چندتا نامه

چندتا آهنگ قدیمی                   که همه دلخوشیامه

آینه ای که رو به رومه             غرق تو بُهت یه تصویر

بارونای پشت شیشه                 من و تنهایی و تقدیر

دست من نیست نفسم                 از عطر تو کلافه می شه

لحظه ای که حسی از تو            به دلم اضافه می شه

باورم نمی شه اما          این تویی که داره می ره

خیره می مونم به چشمات            حتی گریه ام نمی گیره

چشای مونده به راهو                  شب تنهایی و ماهو

یه دل بی سرپناهو         من  و خونه     

ساعت های غرق خوابو این منه بی تو خرابو     

 یادت هرگز نمی مونه نمی مونه نمی مونه 

دست من نیست نفسم

از عطر تو کلافه می شه          لحظه ای که حسی از تو

به دلم اضافه می شه            باور نمی شه اما    این تویی که داره می ره

 
خیره می مونم به چشمات        حتی گریه ام نمی گیره

هوای امشبم با فکرت خرابه

بدون تو خورشید محاله بتابه

تو فانوس شبهای بیداریم باش

نجاتم بده

واسه گریه کردن به پای تو دیره

یه جوری شکستم که گریه ات بگیره

همین امشب از حال من با خبر باش

نجاتم بده

خوابم نمی بره دلواپس توام

            با این که بی کسم تنها کس تو ام

                                         خوابم نمی بره از دستت دلهره

             چشمای خیس من باز از تو دلخوره

                                        خوابم نمی بره جای تو خالیه

            میپرسم ا زخودم باز این چه حالیه

                                       انگار این اتاق دلواپس منه

                                       احساس میکنم نبضم نمی زنه

 مثل قایقی خسته تودریا                                      مثل دیدن تو  توی رویا

مثل تیک تیک خسته ساعت                                   مثل قصه تلخ صداقت

مثل شب مثل گل توی گلدون                                   مثل تصویر ماه توی بارون

مثل گریه ی تلخ دیوونه                                         دیگه چیزی ازم نمی مونه

مثل لحظه بارونو پاییز                                           مثل چشمای خسته‌ لبریز

مثل اشکای ریخته رو گونه                                     دیگه چیزی ازم نمیمونه

مثل بارونو ابر بهاره                                              مثل لحظه خواب ستاره

                              تورو دوســــــــــــــــــــــــــت دارم

مثل خاطره های پریده                                             دو نگاه بهم نرسیده

مثل شاعرو عشقو رفاقت                                        مثل حس غریب نجابت

مثل پرسه و گریو خوندن                                         همه خاطرهاتو سوزوندن

مثل اشکای خواب شبونه                                         دیگه چیزی ازم نمیمونه

مثل لحظه بارونو پاییز                                            مثل چشمای خسته لبریز

مثل اشکای ریخته رو گونه                                      دیگه چیزی ازم نمیمونه

مثل بارونو ابر بهاره                                                مثل لحظه خواب ستار

      تورو دوســــــــــــــــــــــــــت دارم                             تورو دوستت دارم 

تکـﺜﯿﺮ ﺗــــــﻮ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﻡ ...
ﯾﻌﻨــــــﯽ ..
ﻗﺸﻨﮕﺘﺮﯾﻦ ﺗﮑﺮﺍﺭﯼ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﺗﮑﺮﺍﺭﯼ
ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ

خیابون و بارون بند اومده       خرابم خرابم خرابی خراب

یکی تو ترافیک چمرانه         یکی بین آزادی و انقلاب

تو رد میشی از روبه روی همه ،           همه خیره میشن به این رد شدن

تموم اونایی که عاشق بودن        واسه چند لحظه مردد شدن

چی میشه که دیونه ای مثل تو            به دنیای آروم من تن بده

دِ دیونه انقدر زیبا نباش              به من فرصت فکر کردن بده 

دِ دیونه انقدر زیبا نباش   داری زندگیمو بهم می زنی

پیاده رو که هست پس واسه چی      رو اعصاب مردم قدم می زنی

یه زن زیر یک آبشار شراب        یکم کمتر این صحنه رو فکر کن

ببین جای این صحنه تو شهر نیست         به من نه به مردم یکم فکر کن

چی میشه که دیونه ای مثل تو        به دنیای آروم من تن بده

دِ دیونه انقدر زیبا نباش         به من فرصت فکر کردن بده

به من فرصت فکر کردن بده

مینویسم ولی شما باور نکنید ِ من یه لحظه هم بدون عشق زندگی نکردم ونمیکنم

اگرچه یه وقتهایی  عذابی کشیدم که نپرس البته نه اینکه حرف دل خودم نیست بلکه دقیقاْ حرف

های دل وقلبمه وبرای این خاطرات کلی اذیت شدم ولی خوب دیگه چاشنی عشق همین اذیت

وآزارهاشه

روز خوش :

تا حرف عشق میشه من میرم

من سخت از این حرف ها دورم

منم یه روز عاشقی کردم

از وقتی عاشق شدم اینجورم

دارو ندارم پای عشقم رفت چیزی نموند جز درد نا محدود

این جای خالی که تو سینم هست قبلا یه روزی جای قلبم بود

این روزگار بد کرده با قلبم کم بوده از این زندگی سهمم

دلیل میبافم برای عشق برای چیزی که نمیفهمم

از آدم های این شهر بیزارم چون با یکیشون خاطره دارم

به من نگو با عشق بی رحمی من زخم دارم تو نمیفهمی

غریبه ام با این خیابونا من از تمام شهر بیزارم

از هرچی رابطه س میترسم از هر چی عشق من طلب کارم

همین که قلب تو مردد شد در دل.من خاطره ای رد شد

از وقتی عاشقش شدم ترسیدم از وقتی عاشقش شدم بد شد